NURSING 90

خورشید باش که اگر خواستی برکسی نتابی نتوانی .

NURSING 90

خورشید باش که اگر خواستی برکسی نتابی نتوانی .

فرشته های زمینی روزتون پیشاپیش مبارک :-*

 

 

          گویند مرا چو زاد مادر                        پستان به دهن گرفتن آموخت  

          شب ها بر گاهواره ی من                  بیدار نشست و خفتن آموخت   

          دستم یگرفت و پابه پا برد                  تا شیوه راه  رفتن آموخت  

          یک حرف و دو حرف بر زبامم               الفاظ نهد و گفتن أموخت  

         لبخن نهاد بر لب من                          بر غنجه گل شگفتن آموخت  

           چون هستی من ز هستی اوست         تا هستم و هست دارمش دوست

نظرات 2 + ارسال نظر
زهره ص شنبه 6 اردیبهشت 1393 ساعت 06:04 ب.ظ

میدانید...
بعضی ها را هرچقدر بخوانی...خسته نمیشوی..
بعضی ها را هر چقدر گوش دهی...عادت نمی شوند..
بعضی ها هرچه تکرار شوند...باز بکرند و دست نخورده...
دیده اید؟؟؟
شنیده اید؟؟؟
بعضی ها بی نهایتند....
مثل مــــــــــــــــــــــــادر........

مرسی. خیلی قشنگ بود...

منصور جمعه 29 فروردین 1393 ساعت 09:20 ب.ظ http://asemanesher.blogfa.com

و اکنون زمان ان رسیده تا ابیاتی بداهه بر این سروده مضاف گردد

تقدیم به عزیزانی که مادر از دست داده اند

و هشدار به انانیکه مادر در حیات است و قدرش نمیدانند


گفتم که بگیرمش در اغوش

تا مــــــادر من کند فراموش


کان رنج و تعب که خورد مادر

ســر داد به دیوار و همی در


حالا که شـــــدم جوان رعنا

راضی بشود کـــه مادر از ما



اما چکنم که مادرم نیست ؟

مادر نبود به جای او کیست ؟

هیچکس جایش را نخواهد گرفت !!!!!!!!


شاد باشید

مرسی ...
شعر قشنگی بود...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد