عجب رسمیه...

 عجب رسمیه... رسم زمونه...  

*پیشاپیش عید همتون مبارک*  

عجب رسمیه ، رسم زمونه
خونه‌ مون عیدا ، پر از مهمونه
می‌ رن مهمونا ، از اونا فقط

آشغال میوه ، به جا می‌مونه
کجاست اون کیوی ؟ چی شد نارنگی ؟

کجا رفت اون موز ؟ خدا می‌ دونه!
جعبه خالی شیرینی هنوز
گوشه‌ی طاقچه ، پیش گلدونه
عطرش پیچیده تا آشپزخونه
شیرینیش کجاست ؟ خدا می‌ دونه
می‌ رن مهمونا ، از اونا فقط
جعبه‌ی خالی ، به جا می‌ مونه‌!
یکی نیست بگه ، خدا وکیلی 

جای پوست پسته ، توی قندونه ؟! 

قند نصفه ‌ی ، عمو جون هنوز
خیس و لهیده ، ته فنجونه
حالا خداییش قندش مهم نیست  

کنار اون قند ، نصف دندونه 

می‌ رن مهمونا ، از اونا فقط
نصفه‌ی دندون ، به جا می‌مونه  

پسته‌ی خندون ، بادوم شیرین
فندق در باز ، مال مهمونه 

پرسید زیر لب ، یکی با حسرت : 

که از این آجیل ، به غیر از تخمه ، واسه ما بعدها چی‌ چی می‌مونه ؟!

نوروزتون پر از سلامتی و شادی